Ili – šta znači povratak Saše Zdjelara u srpski fudbal
Prirodan spoj – šampioni sa šampionima. Možda nisu mogli odmah kad su se ispileli, ali sad dok šire krila završili su u jatu Partizana. Angažman Saša Zdjelara u završnici zimskog prelaznog roka omogućio je crno-belima da se podiče statusom kluba koji ima čak četvoricu zlatnih Orlića.
Letos su došli Ognjen Ožegović iNemanja Antonov, pre dve sedmiceSlobodan Urošević, da bi dogovor sa Olimpijakosom od ponedeljka veče označio i angažman zadnjeg veznog, čime je prvak Srbije postao jači za još jednog fudbalera ovenčanog slavom u mlađim kategorijama reprezentativnog fudbala. Zajednička crta im je da su bili deo jedne od dve odvojene generacije koje su pokorile Stari kontinent (Litvanija, 2014, Ožegović i Urošević), odmah zatim i planetu, trijumfom na Mundijalitu (Novi Zeland, 2015,Zdjelar i Antonov). Taj gen osvajača, spremnost da se probiju do vrha dok su bili tinejdžeri, sposobnost da streme samo ka najvišim ciljevima trebalo bi da im olakša život među crno-belima, gde su jedino trofeji dovoljno dobri. A oni su naučili kako se osvajaju.
Zato bi dolazak Saše Zdjelara u Humsku trebalo da predstavlja više od pukog potpisa i aduta stručnog štaba za utakmice počev od Plzenja. Pred nekadašnjim vezistom OFK Beograda je zadatak da odmeniEvertona Luiza na poziciji zadnjeg veznog i ako bude igrao kao na Mundijalitu pre dve i po godine, onda neće biti zime za Miroslava Đukića, jer je u pohodu na svetsku krunu, zajedno sa Predragom Rajkovićem, Andrijom Živkovićem iStanišom Mandićem upravo 22-godišnji Beograđanin bio ključni pojedinac tima Veljka Paunovića. Ako je mogao tad, u konkurenciji dečaka, da se porve sa Meksikancima, Mađarima, Amerikancima, Brazilcima, onda – nadaju se Grobari – sve to može da ponovi u crno-belom dresu kad naspram njega budu pravi muškarci.
Sa zadatkom više: ovo mu je prilika da uzleti i umesto Orlića postane Orao. Isto važi i za Zdjelarovog“klasića” Nemanju Antonova (1995. godište), pošto bi za obojicu predstojećih nekoliko meseci moglo da bude najvažnje u karijeri. Prekretnica. Da tokom proleća, kad sve cveta, i oni fudbalsku sazru do te mere da više na njih ne mora da se gleda kao na igrače koji odolaze na pozajmice, da u Partizanu najpre sebi, zatim i poslodavcima (sadašnjim i budućim), dokažu da su spremni za prelazak na viši nivo.
Sličan put lane je prešao Uroš Đurđević – još jedan zlatni dečko našeg fudbala (Litvanija) – vrativši se sa margina Serije A da ga Marko Nikolić “opravi” i uzdigne do statusa igrača koji vredi 2.500.000 evra i, evo ga sad, dobija šansu i daje golove za Olimpijakos. Zar to nije staza koju bi trebalo da slede vezista Atinjana od danas na privremenom radu u Humskoj i levi bek Grashopersa, koji je na Mundijalitu i kasnije u dresu mlade reprezentacije nagovestio velike mogućnosti?
U inostranstvu, mahom zbog ranog odlaska iz Superlige (još) nisu uspeli ni Zdjelar, ni Antonov, ali ni Ognjen Ožegović (Čangčung Jataji, Kina), niSlobodan Urošević (Leven, Belgija). Razumljiva je bila njhova i želja tadašnjih klubova da naplate status evropskih vladara u selektorskim erama Ljubinka Drulovića i Veljka Paunovića, mada ostaje utisak da bi i oni, kao Đurđević, trebalo da najpre urade nešto vredno pomena u Srbiji, pa tek onda da se otisnu van granica. Zato – Partizan. Naučen da neguje, obradi i za uglavnom pristojan novac proda fudbalere koji se u njegovom dresu dokažu.
Ovom kvartetu valja dodati i Danila Pantića, čiji je slučaj specifičan, jer ga je FSS na preporuku Partizana (zbog odbijanja da produži ugovor) suspendovao i sprečio da kao deo ekipe Veljka Paunovića osvoji zlato na Mundijalitu. U međuvremenu su shvatili i Dača i oni koji ga vode da mora da se vrati korak unazad ako želi da napravi dva napred. Sad ima šansu da igra, jer u Čelsiju teren ne bi video. I da i on dokaže kako nije deo izgubljene, nego generacije koja raste.
Još da je bilo malo više mudrosti – sa svih strana – strpljenja i(li) novca u klupskoj kasi, zajedno sa Sašom Zdjelarom, Nemanjom Antonovim,Slobodanom Uroševićem i Ognjenom Ožegovićem igrali bi možda danas za Parni valjak i takvi talenti kakvi suAndrija Živković i Ivan Šaponjić, ovenčani slavom sa Novog Zelanda.
Zamislite taj tim šampionskih znamenja…
