Saša Popov iz Srpske Crnje u Banatu, ispunio životni san i bio delegat voljenom klubu na fudbalskoj i košarkaškoj utakmici
Pedesetčetvorogodišnji Saša Popov, iz Srpske Crnje, pograničnog mesta sa susednom Rumunijom, ostvario je veliku želju, da se kao vatreni Partizanovac, u ulozi delegata, nađe na zvaničnoj fudbalskoj i košarkaškoj utakmici beogradskih crno-belih i tako ispunio životni san.
Neko će možda pomisliti da je tu mojoj sportskoj misiji kraj, ali nastavljam dalje, plan mi je da već ovog proleća, uz pomoć prijatelja iz Partizana, u rodnom mestu, osnujem klub navijača crno belih, radim intenzivno na tome i već je oko 150 zainteresovanih – započinje priču Saša, koji je nedavno u prepunoj sportskoj dvorani u Srpskoj Crnji, organizovao prijateljsku košarkašku utakmicu mlađih kadeta U 15, lokalnog Akademca i Partizana, za koji su nastupili sinovi Predraga Danilovića, aktuelnog predsednika KSS i nekadašnjeg visokog centra crno-belih, Ratka Varde.
Odrastao u sportskoj porodici, otac Milorad, koga su svi u Srpskoj Crnji zvali Lota, bio je dugogodišnji fudbaler, trener i predsednik FK Budućnost, Saša je od malih nogu zavoleo sport i crno bele boje.
Pre 20 godina započeo karijeru delegata na fudbalskim utakmicama
Spartakova nagrada, koju je dobio moj otac, a pored aktivnosti u fudbalskom klubu, 12 godina je bio na čelu SOFK-e u opštini Nova Crnja (kojoj pripada Srpska Crnja), predodredila je moj životni put – nastavlja nekadašnji aktivni rukometaš i košarkaš, koji će ostati upamćen kao do tada najmlađi predsednik FK Budućnost, sa nepunih 29 godina je 1997. izabran na tu funkciju, a tri godine kasnije postao je potpredsesnik FSO Žitište – Nova Crnja i član upravnog odbora Fudbaslkog saveza područja Zrenjanin, u kojem je bio punih 16 godina.
2001. godine započeo je karijeru delegata na fudbalskim utakmicama, velikom željom, htenjem i usavršavanjem, za samo godinu i po dana stigao do Srpske lige i u tefter uspomena upisao preko 400 utakmica.
– Zlatnu loptu kako ja to volim da kažem, dodirnuo sam 25. februara 2017. godine, kao delegat Partizanu na utakmici 23. kola Superlige Srbije, sa Borcem iz Čačka, na stadionu u Humskoj, koju su izabranici trenera Marka Nikolića dobili rezultatom 2:1 – kao iz topa tačan datum iznosi Saša, uz napomenu da je Partizan te godine osvojio duplu krunu.
Ističući neke drage ljude koji su bitno uticali da ostvari ambicije i sve što je u sportu zacrtao, spominje, danas pokojnog Stjepana Šišića, legendu jugoslovenskog fudbala, zatim nekadašnjeg sudiju i sada komentatora Lige šampiona Dejana Nedića, kao i dugogodišnjeg sekretara Partizanove omladinske škole, Dragana Šušnjara Šuleta, iskrene prijatelje, uz koje su mu sva sportska vrata širom otvorena.
– Puno dugujem tim ljudima, baš kao i Zrenjanincu Dejanu Dimitrijeviću, sa kojim sam često išao na Partizanove evroligaške utakmice i na čiji nagovor sam rešio da se oprobam i kao delegat na košarkaškim utakmicama – ističe, uz napomenu da je 2000-te godine, vodio KK Akademac iz Srpske Crnje u Drugoj srpskoj košarkaškoj ligi.
Delegat na košarkakoj utakmici Partizana 2015
Od 2015. godine kao delegat KSV, zabeležio je preko 200 utakmica u Srpskoj ligi, a svojevrsni kuriozitet, da bude delegat na zvaničnoj fudbalskoj i košarkaškoj utakmici Partizana, ostvario je 2018. godine, kada je sedeo za zapisničkim stolom u zvaničnoj prijateljskoj utakmici, u prepunoj Kristalnoj dvorani u Zrenjaninu.
– Da sam taličan za crno-bele, pokazalo se, jer je trojkom Vona sa pola terena, u poslednjoj sekundi Partizan pobedio tu utakmicu, a nedugo zatim, trijumfovao u Kupu Radivoja Koraća, pod dirigentskom palicom trenera Nenada Čanka – kaže Saša, večiti zaljubljenik u sport i jedini koji je kao delegat, povezao niti dva različita sporta u kojima se nadmetao njegov Partizan.
Ostaje dilema fudbal ili košarka, ali Saša vešto u razgovoru izbegava odgovor, uz napomenu da je najvažnija ljubav prema klubu za koji navija od kada zna za sebe, kao i da dva omiljena sporta, nikada ne razdvaja i da mu je izuzetno drago što je jedini, koji je uspeo da ih zauvek spoji u svom srcu.
– Moram na kraju da istaknem sjajne ljude, često sam na Teleoptiku i posebnu gospođu Nadu, koja sprema najbolji espreso – dodaje uz osmeh Saša i napomenu da u Partizanovoj porodici ima puno prijatelja i kada bi ih sve poimence nabrajao, potrajalo bi….
Name stajanja i spavanja na lovorikama
Da za sportistu nema leškarenja na lovorikama slave, popularni Sale, potvrđuje ličnim primerom i ogromnom energijom, sa kojom je, uz oduševljenje prisutnih , organizovao košarkašku utakmicu mlađih kadeta Partizana i Akademca u prelepoj sportskoj dvorani Dušan silni u Srpskoj Crnji.
Ćerka Bojana krenula tatinim stopama
Ćerka Bojana, diplomirani ekonomista, mada se nikada aktivno nije bavila, nasledila je ljubav prema sportu i Partizanu i vrlo često je pored svog oca na fudbalskim i košarkaškim utakmicama.crno-belih.
Ujkina mezimica izrasta u odličnog fudbalskog sudiju
Jelena Bunjevački, ćerka Sašine sestre i “ujkina mezimica” iz Zrenjanina, osim što je veoma talentovana fudbalerka ŽFK Proleter, pokazala je da izrasta u odličnog fudbalskog sudiju, a stručnjaci koji su gledali kako sudi, predviđaju joj blistavu karijeru.
Sestrin Vidak čudo od deteta
Sin druge Sašine seste Vidak Đordan, rođen 1017. godine, čudo je od.deteta, pokazuje afinitete da postane fudbalski golman, bio je na stadionu voljenog Partizana i strpljivo čeka ispjnjenje ujakovog obećanja da će ga upoznati sa prvotimcima crno-belih.
Originalni članak Informer.rs
