Crnogorski novinar ND vijesti, Stanko Radulović Kika, u tekstu koji prati dešavanja oko 16.Večitog derbija napisao je sledeće:
“Na današnji dan 1953. godine Partizan je u vječitom derbiju pobijedio aktuelnog šampiona Crvenu zvezdu 7:1 i na najplastičniji način demonstrirao još jednom kako je Crvena zvezda osvajala šampionske titule tokom 50-tih godina prošlog vijeka.
Odrastao sam na Zvezdinoj medijskoj fabrici laži kako je Partizan kao vojni klub bio najprivilegovaniji, kako je radio šta je htio i prigrabio sve za sebe,a onda sam rastao i saznavao istinu iz istorije jugoslovenskog fudbala. Crvena zvezda je kao podređen klub tokom šeste decenije prošlog vijeka osvojila šest titula prvaka Jugoslavije, Partizan kao privilegovani nijednu. I ne bi bilo čudno da Partizan nije osvojim nijednu titulu da u tim godinama nije imao tim snova Stejap Bobek, Miloš Milutinović, Branko Zebec, Zlatko čajkovski, Todor Veselinović i Marko Valok bili su strah i trepet za Crvenu zvezdu, ali titulu osvojiti nisu mogli. Partizan je tokom 50-tih godina pobjeđivao Crvenu zvezdu 7:1, 6:1, 6:0, 5:0, ali je titule osvajala Crvena zvezda, jer je zahvaljujući Svetozaru Peneziću Krcunu u nekoj ključnoj utakmici nijedan mali klub, čak ni iz velike četvorke nije smio dobiti, ono što ne bi odradio Krcun, uradile bi sudije.
Crvena zvezda je svoju prvu šampionsku titulu osvojila tako što je u posljednja tri kola Dinamo morao da izgubi makar pet bodova, u cijelom takmičenju do tada izgubio je samo tri, ali ni to nije bilo dovoljno. U posljednjem kolu Dinamo je od gradskog rivala Lokomotive na svom stadionu morao da izgubi sa vrtoglavih 4:1 da bi Zvezda na osnovu gol količnika prošla prva kroz cilj. I zamislite baš to se desilo,- Lokomotiva koja se nalazila u donjem dijelu tabele i imala svega šest pobjeda u sezoni pobikjedila je lidera sa 4:1 i titula je pripala Zvezdi, a ne omraženim Hrvatima. Nakon tog prvenstva osnivač Crvene zvezde i rezervni golman tog tima napustio je fudbal i prestao da navija za klub koji je osnovao postiđen i posramljen. Ne bi bilo ništa čudno da te sezone Crvena zvezda nije izgfubila od Partizana tri puta za 88 dana primivši u periodu od 1. maja do 29. jula nevjerovatnih 14 golova, bilo je 6:1, 3:1 i 5:1. Bila je to zaista prava šampionska generacija. Osvojila je Zvezda šampionsku titulu i u trci sa Hajdukom kada je izgubila od Splićana 6:0. I sve su to poštene šampionske titule, baš kao i ove koje osvaja sa Zvezdanom Terzićem.”
Odrastao sam na Zvezdinoj medijskoj fabrici laži kako je Partizan kao vojni klub bio najprivilegovaniji, kako je radio šta je htio i prigrabio sve za sebe,a onda sam rastao i saznavao istinu iz istorije jugoslovenskog fudbala. Crvena zvezda je kao podređen klub tokom šeste decenije prošlog vijeka osvojila šest titula prvaka Jugoslavije, Partizan kao privilegovani nijednu. I ne bi bilo čudno da Partizan nije osvojim nijednu titulu da u tim godinama nije imao tim snova Stejap Bobek, Miloš Milutinović, Branko Zebec, Zlatko čajkovski, Todor Veselinović i Marko Valok bili su strah i trepet za Crvenu zvezdu, ali titulu osvojiti nisu mogli. Partizan je tokom 50-tih godina pobjeđivao Crvenu zvezdu 7:1, 6:1, 6:0, 5:0, ali je titule osvajala Crvena zvezda, jer je zahvaljujući Svetozaru Peneziću Krcunu u nekoj ključnoj utakmici nijedan mali klub, čak ni iz velike četvorke nije smio dobiti, ono što ne bi odradio Krcun, uradile bi sudije.
Crvena zvezda je svoju prvu šampionsku titulu osvojila tako što je u posljednja tri kola Dinamo morao da izgubi makar pet bodova, u cijelom takmičenju do tada izgubio je samo tri, ali ni to nije bilo dovoljno. U posljednjem kolu Dinamo je od gradskog rivala Lokomotive na svom stadionu morao da izgubi sa vrtoglavih 4:1 da bi Zvezda na osnovu gol količnika prošla prva kroz cilj. I zamislite baš to se desilo,- Lokomotiva koja se nalazila u donjem dijelu tabele i imala svega šest pobjeda u sezoni pobikjedila je lidera sa 4:1 i titula je pripala Zvezdi, a ne omraženim Hrvatima. Nakon tog prvenstva osnivač Crvene zvezde i rezervni golman tog tima napustio je fudbal i prestao da navija za klub koji je osnovao postiđen i posramljen. Ne bi bilo ništa čudno da te sezone Crvena zvezda nije izgfubila od Partizana tri puta za 88 dana primivši u periodu od 1. maja do 29. jula nevjerovatnih 14 golova, bilo je 6:1, 3:1 i 5:1. Bila je to zaista prava šampionska generacija. Osvojila je Zvezda šampionsku titulu i u trci sa Hajdukom kada je izgubila od Splićana 6:0. I sve su to poštene šampionske titule, baš kao i ove koje osvaja sa Zvezdanom Terzićem.”
