Objavljujemo fotografiju koja je deo promotivnog materijala, koji je štampan pred FINA kup, čiji je domaćin bio Beograd u avgustu mesecu 2002. godine. Na ovom reklamnom plakatu koji je slabo dostupan u javnosti, se nalaze dva velika asa vaterpolo igre, bivši igrači crno – belih, Vladimir Vlada Vujasinović i Danilo Dača Ikodinović.
Iako su Vlada i Dača mladi ljudi, njihove blistave karijere polako padaju u zaborav i većina mlađih navijača ne znaju gde su i kako ovi majstori igrali, i kakve su karijere napravili. Cilj ovog teksta je da se svi zajedno podsetimo igračkih dana ove dve legende.
Danilo Dača Ikodinović je rođen u Beogradu, a familija Ikodinović potiče iz Dragačeva. Već kao 16-ogodišnjak, Dača je priključen prvom timu Partizana 1992. godine. Crno – belu kapicu je nosio punih šest sezona, tokom kojih je titulu vunderkinga zamenio titulom reprezentativca i jednog od najboljih svetskih igrača. U tom periodu Dača je osvojio sa crno – belima naslov prvaka države 1995. godine, tri nacionalna kupa, i kao krunu ovog dela klupske karijere – LEN kup 1998. godine. Upravo je ta 1998. godina po prvi put spojila sudbine ova dva asa, jer je i Vlada te sezone, kao veliko pojačanje Partizana učestvovao u osvajanju LEN kupa.
Danilo u nastavku karijere igra za Brešu i Pro Reko, najveće svetske klubove i niže medalje i trofeje. Među njima je i najveći klupski trofej – Ikodinović sa Rekom postaje prvak Evrope. Ovo je najplodonosniji deo Ikodinovićeve karijere, kada je za njega samo nebo granica. Zatim u leto 2005. godine sledi povratak u Partizan. Dača, sada već kao materijalno prilično situiran 28-ogodišnjak, želi da se skrasi u Beogradu i da svoje ogromno znanje i iskustvo prenosi na mlađe igrače, kao kapiten beogradskog Partizana. Ali, samo godinu dana kasnije iz Rusije stiže basnoslovna ponuda, potpuno neverovatna za vaterpolo, na koju Dača ne ostaje imun, i ispostaviće se dve poslednje sezone svoje karijere, Ikodinović provodi u dalekom Kazanju, kao najplaćeniji vaterpolista na svetu. Zatim sledi leto 2008. godine i saobraćajna nesreća, prilikom koje Dačina neopreznost i nepromišljenost prekidaju ovu blistavu karijeru.
Što se tiče reprezentacije, Danilo je osvojio pregršt medalja. Dve olimpijske, iz Sidneja i Atine, četiri svetske i pet evropskih medalja. Bio je nezamenjivi deo jugoslovenskog i kasnije srpskog tima, sve od Mediteranskih igara u Bariju 1997. godine, do leta 2008. godine.
Danilo Dača Ikodinović se danas bavi ugostiteljstvom.
Vladimir Vlada Vujasinović je Srbin iz Rijeke. Ratni vihor ga dovodi u Srbiju u kojoj se zadržava dve godine, a zatim postaje član španskog giganta Barselone. Povratak u Srbiju se dogodio 1997. godine, kada Vladimir Vujasinović, sada već najbolji bek sveta, dolazi u Partizan i biva deo generacije koja osvaja LEN kup. U leto 1998. godine Dača odlazi u Brešu, a Vlada u Romu. Posle tri sezone u večnom gradu, Vujasinović, kao i Ikodinović, odlazi u slavni klub iz Đenove. Tandem Vujasinović – Ikodinović predstavlja kaznenu ekspediciju širom Italije i Evrope. Tokom sedam sezona u Pro Reku Vujasinović je tri puta postao šampion Evrope.
Četiri poslednje sezone svoje karijere, Vujasinović igra za Partizan. Kao kapiten Partizana i predvodnik nove ekipe crno – belih beba sa Banjice, Vujasinović podiže pehar šampiona Evrope, koji je Partizan osvojio 2011. godine u Rimu. U ovom periodu, trofeji su se nizali, tu su 4 titule prvaka Srbije, 4 nacionalna kupa, pa čak i Superkup Evrope. Vladimir Vujasinović 2012. godine postaje trener. Kao trener Partizana osvaja šampionske titule 2015. i 2016. godine, a zatim se seli u Pro Reko.
Što se tiče reprezentacije, Vladimir Vujasinović je član državnog tima, počevši od Mediteranskih igara u Bariju 1997. godine. Godinama najbolji svetski bek, Vujasinović je osnova i temelj svih reprezentativnih uspeha Jugoslavije i Srbije. Tri olimpijske medalje i gomila drugih odličja su u Vladinom vlasništvu.
Vlada Vujasinović je sada trener Pro Reka i reprezentacije Srbije – godište 1997.
Dve brilijantne karijere, koje su svakako dobrodošle u sećanjima svih navijača Partizana i ljubitelja vaterpola.
